Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği

TOBB Isparta Kadın Girişimciler Kurulu Başkanı Zühal Emine Büyükçulcu, 1972 Isparta doğumlu. Girişimci bir ailenin kızı olan Büyükçulcu, "Bir kızım var. Babamın vefatından soma yönetim kurulu üyesi oldum ve halen çalışıyorum. 1955 yılından bu yana faaliyet gösteren bir un fabrikamız var" dedi. 

15 yıldır fabrikanın yönetiminde olduğunu belirten Büyükçulcu şunları söyledi: "Kadının elinin bir fabrikaya değmesi çok farklı. Bir küçük fırınımız vardı. Geldikten sonra el attım. Mimara verdik, tasarımım yeniledik. Pasta ekledik. Ankara'da da satış mağazası açtık. Ailem sağolsun hep destek oldu, onların sayesinde de özgüvenimiz arttı. Babam bizi çok özgür yetiştirdi. Liseden soma üniversiteyi ilk aşamada kazanamadım, somasında bir bankaya girdim. Evlendikten soma ise eşimin baskısıyla işten ayrıldım. Ama vazgeçmedim. 38 yaşından soma üniversiteye başladım. Yüksek lisansa başladım." 

Şirkette tek kadın yönetici olduğunu söyleyen Büyükçulcu, "Biraz aykırı kalıyorum. Ama her zaman bana saygı duyarlar. Gençlerle iletişimim de çok iyi. Firma alınacak elemana kadar birçok işte katkım, kararım dikkate alınır. Bizim şirketimizde kadınlar için cam tavan yok. Bu da benim için iyi. Şu anda dolu dolu yaşıyorum. Yüksek lisans yapıyorum. Tüketici hakem heyetinde görev yapıyorum. Isparta hayatının her aşamasına müdahilim." 

TOBB Kadın Girişimciler Kurulu'nda 5 yıl aktif başkan yardımcılığı yaptığını ve bu yıl da başkanlığa adaylığım koyduğunu söyleyen Büyükçulcu, hızlı başladıkları kurul çalışmalarını ise şöyle aktardı: "TOBB Başkanımız Rifat Hisarcıklıoğlu’na, TSO Başkanımız Mustafa Tutar Bey'e ve yönetimine sonsuz teşekkürlerimizi sunuyoruz. Her konuda destek veriyorlar. Bir ekip çalışması var burada. Hepimiz çalışıyoruz. Genel sekreterimiz Nihal İspir, en büyük destekçimiz. Yönetimimize değer katıyorlar. Her şeyi hep beraber yapıyoruz. Biz Mart'ta göreve geldik. Gelir gelmez 'Isparta’da ne olabilir, kadınlara ne katma değerimiz olabilir' diye araştırmaya başladım. Kadınların ürettikleri ürünlerin satabilecekleri bir alanlarının olmaması en önemli sorundu. Biz de İşte Kadın' diye bir proje geliştirdik. Valiliğe götürdük. Sonuçta İşte Kadın bir markaya dönüştü. 

Şu anda 80-90 kadının el emeklerini satabileceği bir mağazamız var. İki katlı Ar-Ge çalışma alanımız var. Kursiyerlerimiz geliyor. Günlük kişi başı ücretler alıyor. Hafta sonları workshoplarımız var. Çocuğumuz doğdu. Bir markamız ve bir satış mağazamız var. El sanatları, gül bebekler, at arabaları her çeşit ürünümüz var. Stantlar da açıyoruz. Son olarak sığınma evlerindeki kadınların ürünlerine talip oldum. Toplam 100 kadının ürünlerini alabiliyoruz. Hammaddelerini alabilsinler diye ön ödeme de yapıyoruz. Engelli kadınlarımıza evlerinde üretim yapması için kolaylık sağlıyoruz. O evinde üretim yapıyor, biz onu evinden alıp standa koyuyoruz. Tamamen kendi desteğimizle oluşan bir mağaza ve markadan bahsediyoruz. Her gün mutlaka yolumuz mağazamıza düşüyor. Birkaç hafta oldu. Ciromuz da oldukça güzel. Bu noktadan soma amacımız şubeleşmek. İşte kadın markasının şubelerini açacağız." 

Dilek Çanakoğlu Narlı: 1993 yılında liseyi bitirdikten sonra, aile şirketinde çalışmaya başladım. Hangi kısmında, nerede, ne yapacağımı bilmeden başladım. Önce muhasebe bölümü dediler. Çek senet ödemeleri, bankaya gidip gelmeler... Bilmeden, yanlış yaparak öğrendim birçok şeyi. Bir yıl sonra da ikinci öğretimde iktisat okumaya başladım. Başladığımda iş hayatının ne olduğunu bile bilmiyordum. İşe yoğunlaştım. Metal işleme üzerine çalışıyorduk. Bir süre sonra kendi marka tescilimizi yaptırarak çeşitli ürünler üretmeye başladık. Römorkun parçalarını üretirken, römorkun kendisine geçtik. Tankın parçalarından tanka geçtik. Çocuklarım anasınıfına başladıktan sonra diplomamı da aldım. Şu anda organize sanayi bölgesinde çelik konstrüksiyon-su tankları işleri yapıyoruz. Şirketin müdürüyüm. Diğer kardeşim üretimle, bir diğer kardeşim kalite işlemleriyle uğraşıyor. Akaryakıt tankları, tarım arabaları hepsini üretiyoruz. İhracata da başladık. Kamu kurumlarına üretim yapıyoruz. Almanya'ya ihracata başladık. Benim önümüzdeki dönem hedefim de ihracatı artırmak. 

Ümran Aydemir Sezer: Isparta doğumluyum. 16 yıl sonra memleketime geri geldim. Öncesinde Ankara ve İstanbul'da çalıştım. İlk aşamada eşimle birlikte tıp fakültesinde öğretim üyesi olarak görev aldık. Geldikten iki-üç ay sonra ise, teknoloji şirketimizi kurduk. KOSGEB destekleri alarak Teknokent'te kurulduk. Tıbbi cihazlar üzerine çalışıyoruz. Başlangıç noktasında Türkiye'de üretimi olmadığını bildiğimiz ürünlere yöneldik. Bu hep hayalimizdi. Şu ana kadar altyapıları tamamladık. Belgelendirme aşamalarını ise 2020'de tamamlayacağız ve satışa geçeceğiz. Ortopedide kullanılan, dermal dolgularda kullanılan cihazlar üreteceğiz. Üretimini yapacağımız ürünleri tek bir şemsiyede toplarsak, enjekte edilebilir ürünlerden bahsediyoruz. Pazarı yakından biliyoruz. Bu sektörde performans ve fiyat önemli. Rekabetçi fiyatlarla pazara gireceğiz, kalitemiz de yarışır. Kataloglarımız bile yabancı dilde, ihracat amaçlı kuruluyoruz. Kurulda ise yeni başladık ama güzel bir ekibiz. 

Handan Giray: Ispartalı değilim, girişimci değilim. Ama hiçbir zaman neden bu grupta yer aldığımı düşünmedim. Ziraat fakültesi mezunuyum. Tarım ekonomisi ve pazarlama üzerine çalışıyorum. Girişimi anlatıyorum ama girişimci değilim. 2018'in sonunda kırsal kalkınmayla ilgili bir çalıştay düzenlemiştik. Zuhal Hanım'la orada tanıştık. Tanışıklığın ardından bir ay sonra beni davet etti. Şubattan bu yana buradayım. Yumurta ihracatında, sanayide çalışan bizim hiç tanımadığımız kadın girişimcilerimiz varmış. Burada çalışmaya başlayınca bunu gördüm. Her ay bir kadın girişimcimizi ziyarete gidiyoruz. Akademi dünyasıyla iş dünyası arasındaki ilişkileri inceliyoruz. İşte Kadın projesinin dillendirilmesiyle yaşama geçmesi 3 ayda oldu. Akademik dünya için çok hızlı bir projeden bahsediyoruz. Bir akademisyen olarak ben de ne katkı sunabiliriz diye bakıyorum ve bir anket çalışması yaptık. Ne tür eğitimlere ihtiyaç var, onu belirledik. Artık fon bulma, proje yapma gibi konularda da çalışıyoruz. 

Zeynep Vurupalmaz: 1998 yılında Isparta’ya geldim. Grafik bölümü mezunuyum. Önce annelik nedeniyle ara verdim, iki-üç yıldan sonra ise işe döndüm. Annem emekli öğretmendi, o da yanıma geldi ve kreş açtık. Aslında bilmediğim bir mesleğe geçiş yaptım, yaşayarak öğrendim. İşimin her bölümünde çalıştıktan soma sosyal hizmetler uzmanlığı okudum. Bir eğitim kurumum var. Eğitimci biri olarak girişimci olmak zor. Para gütmeden, çocuk yetiştiriyorsunuz. İşimi çok seviyorum. Yaşlılıkta da çocuklukta da bu işe ihtiyaç var. Ben de profesyonelleşmek istiyorum. Şu anda 100 çocuğumuz ve iki şubemiz var. Eşim de esnaf, ama işlerimiz hep ayrı oldu.

Kamer Gürsu: İnşaat üzerine çalışıyoruz. Annem, ağabeyim ve ben birlikte yürütüyoruz. Faaliyet alanımız bordur taşları ve benzeri alanlar. Çevre düzenlemesi, beton prefabrik, sanayi yapıları üzerine çalışıyoruz. 1990 yılında babam ölünce, işleri annem devraldı. Ev kadınıydı. Mecbur olunca işleri üstlendi. Şu anda ben finans bölümündeyim. Şirkette 15 senedir beraberiz. Annem hâlâ başımızda. Çevre illere de hizmet veriyoruz. Rekabet çok fazla ama çalışıyoruz. Şirketimiz gururla söylüyorum ki kadın şirketi. 

Selma Küçükköse: Tarım makineleri imalatımız var. Karı koca çalışıyoruz. İki kızımız var. Şirketi 1998 yılında birlikte kurduk. Eşimin baba mesleği sulu tarım, benim babamınki de kuru tarım. Ben de çocukluktan itibaren bu sektörün içindeyim. Yemek yapardım, işçiye gider gelirdim. 65 çalışanımız var. Yüzde 60 yurtdışına ihracat yapıyoruz. Eşim yurtdışı ayağına gidiyor. 

Nihal İspir: Rifat Beyin öngördüğü şekilde kurullarımız oluştuğundan bu yana destek veriyoruz. Isparta TSO'nun ilk kadın genel sekreteri olarak ben de çok mutluyum. Kadın Girişimciler Kurulu'nun tüm çalışmalarına, tüm yöneticilerimiz desteklerini veriyorlar. 16 yıldır TSO'da çalışıyorum, 8 yıldır genel sekreterlik yapıyorum. Burada bulunduğum süre içinde Isparta TSO Ekonomi Kampüsü'nü kurduk, içinde İŞKUR, KOSGEB, Kalkınma Ajansı, KGF, Ticaret İl Müdürlüğü de dahil olmak üzere birçok kurumun şubesi var. Kadın girişimcilerimizden çok umutluyuz.